Μερικές φορές είναι να σε πάει το ζάρι. Εκεί που ήμασταν παντελώς ανυπόληπτοι στη διεθνή τουριστική ρεκλάμα, εκεί που μας ζητάγανε λεφτά από δεξιά, αριστερά, ευθεία και ανάποδα, εκεί που είχαμε ξεχάσει να διαμορφώσουμε διαφημιστική πολιτική για τη χώρα, έρχονται οι Βρετανοί να μας ξελασπώσουν από μόνοι τους.
Και όταν λέω Βρετανοί, εννοώ το «Conde Nast Traveller», το πλέον έγκυρο αλλά και πολυτελές ταξιδιωτικό περιοδικό, στο τελευταίο τεύχος του οποίου φιλοξενείται πολυσέλιδο αφιέρωμα (και φουλ εξώφυλλο!) για τα Greek Islands.
Τα ελληνικά νησιά δηλαδή, και, επειδή δεν είναι δυνατόν να ασχοληθούν με όλα τα διαμάντια των θαλασσών μας, περιλαμβάνουν τη Σαντορίνη (ως επιλογή χλιδής), τη Φολέγανδρο (εναλλακτικός προορισμός) και τη Σύρο (ολίγο αστικό τοπίο δεν έβλαψε ποτέ κανέναν).
Σύνολον σελίδων 13 συν μία στα περιεχόμενα (ούτε να ρωτάτε πόσο θα μας στοίχιζαν ως πληρωμένες καταχωρίσεις...), για ένα ρεπορτάζ που δεν φείδεται κοσμητικών επιθέτων.
Εντάξει, λέει και κάνα δυο κακίες, αυτές όμως είναι απολύτως απαραίτητες για να θεωρείται ένα άρθρο αντικειμενικό σύμφωνα με την αγγλοσαξονική παράδοση. Και μια ωραία λεπτομέρεια: Η Μέση Ωρα Γκρίνουιτς (βλέπε τα αρχικά GMT) αποδίδεται εδώ ως Ελληνική Ωρα τού Ισως. Αλλως πως Greek Maybe Time, με αιτία του αστείου το δρομολόγιο του λεωφορείου στη Φολέγανδρο.
Προσθέστε επίσης την παρουσία της Ελλάδας στο ρεπορτάζ «Εξαιρετικές ευκαιρίες για βίλες στην Ευρώπη» και τη διαφημιστική εκπροσώπηση του ιδιωτικού τομέα (με τέσσερα ξενοδοχεία) και δένει το γλυκό. Τι να πουν δηλαδή οι Τούρκοι, που η χώρα τους θεωρείται ο πιο hot προορισμός (και πλήρωσαν μία σελίδα κρατική ρεκλάμα) και βολεύονται με κάτι ημισέλιδα από εδώ κι από εκεί στο περιοδικό;
* Έντυπη Έκδοση Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 28 Μαρτίου 2010
Και όταν λέω Βρετανοί, εννοώ το «Conde Nast Traveller», το πλέον έγκυρο αλλά και πολυτελές ταξιδιωτικό περιοδικό, στο τελευταίο τεύχος του οποίου φιλοξενείται πολυσέλιδο αφιέρωμα (και φουλ εξώφυλλο!) για τα Greek Islands.
Τα ελληνικά νησιά δηλαδή, και, επειδή δεν είναι δυνατόν να ασχοληθούν με όλα τα διαμάντια των θαλασσών μας, περιλαμβάνουν τη Σαντορίνη (ως επιλογή χλιδής), τη Φολέγανδρο (εναλλακτικός προορισμός) και τη Σύρο (ολίγο αστικό τοπίο δεν έβλαψε ποτέ κανέναν).
Σύνολον σελίδων 13 συν μία στα περιεχόμενα (ούτε να ρωτάτε πόσο θα μας στοίχιζαν ως πληρωμένες καταχωρίσεις...), για ένα ρεπορτάζ που δεν φείδεται κοσμητικών επιθέτων.
Εντάξει, λέει και κάνα δυο κακίες, αυτές όμως είναι απολύτως απαραίτητες για να θεωρείται ένα άρθρο αντικειμενικό σύμφωνα με την αγγλοσαξονική παράδοση. Και μια ωραία λεπτομέρεια: Η Μέση Ωρα Γκρίνουιτς (βλέπε τα αρχικά GMT) αποδίδεται εδώ ως Ελληνική Ωρα τού Ισως. Αλλως πως Greek Maybe Time, με αιτία του αστείου το δρομολόγιο του λεωφορείου στη Φολέγανδρο.
Προσθέστε επίσης την παρουσία της Ελλάδας στο ρεπορτάζ «Εξαιρετικές ευκαιρίες για βίλες στην Ευρώπη» και τη διαφημιστική εκπροσώπηση του ιδιωτικού τομέα (με τέσσερα ξενοδοχεία) και δένει το γλυκό. Τι να πουν δηλαδή οι Τούρκοι, που η χώρα τους θεωρείται ο πιο hot προορισμός (και πλήρωσαν μία σελίδα κρατική ρεκλάμα) και βολεύονται με κάτι ημισέλιδα από εδώ κι από εκεί στο περιοδικό;
* Έντυπη Έκδοση Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 28 Μαρτίου 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου